We waren jong en onbedwongen, 23 jaar. Allebei studeerden we Bedrijfseconomie in Amsterdam. We woonden samen met vier andere jongens in een te gek pand in hartje centrum en hadden een leuke vrienden groep om ons heen. Naast onze studie brachten we heel wat uurtjes door in de kroegen van Amsterdam, tot diep in de nacht. Toch bleek het allemaal niet zo rooskleurig te zijn voor Tom.
Studeren?
Tom en ik kennen elkaar van de HBO en waren al vanaf de introductieweek dikke vrienden. We behaalden allebei met vlag en wimpel ons HBO diploma en besloten om door te gaan met Bedrijfseconomie aan de UVA in Amsterdam. Ook daar kwamen we bij elkaar tijdens de colleges en bleven we, zo zeiden we zelf, ‘voor altijd samen’. We besloten om samen op zoek te gaan naar een woning in hartje Amsterdam, wat nog best lastig bleek te zijn. Na een aantal maanden vonden we gelukkig een te gek pand midden in het centrum van Amsterdam. Samen met vier andere jongens deelden we de badkamer, keuken en woonkamer. Voor ons zelf hadden we een piepklein kamertje van 2,5 bij 3 meter. We sloten ons aan bij een studentenvereniging en hadden hier de vetste feesten. Van studeren kwam het er nauwelijks van. Toch bleek niet alles zo rooskleurig te zijn.
Tijdens de ontgroeningsfase moesten we de gekste dingen doen, maar ook dingen die totaal niet menselijk meer zijn. Verdere toelichting mogen we helaas niet geven omdat de ontgroeningsfase zoals bij alle studentenverenigingen strikt geheim is. Tijdens deze twee weken kwamen we ook in aanraking met speed, een middel waar je super snel verslaafd aan raakt.
Speed verslaving
Het was de derde dag van de ontgroeningsfase toen er ineens wit poeder in een lijntje voor ons lag. ‘Opsnuiven!’ werd er geroepen. En met een opgerold briefje van 10 Euro moesten we het lijntje opschuiven. Deden we dat niet dan konden we vertrekken en hoefden we niet meer terug te komen. Zo braaf als we waren snoven we het lijntje op en na een kwartier begon het spul te werken. We voelden ons fantastisch en konden de hele wereld aan! Vrolijk namen we nog een aantal biertjes en bleef het niet bij 1 lijntje. De ontgroeningsfase hadden we (wederom) met vlag en wimpel behaald en nu kon het echte studentenleven beginnen. We maakten veel leuke goede vrienden, zo dachten we, en hadden elke week ons vaste ‘rooster’. Maandag de verplichte borrel, dinsdag vergadering met als afsluiter een ‘zooi’ avond, woensdagavond voetballen met de mannen, donderdag gezellig eten met elkaar en vrijdag uitgaan in de stad. Ondertussen ging het helemaal niet zo goed met onze studie maar hadden we wel de tijd van ons leven! Dus daar maakten we ons niet zo druk om. Elke dag weer fris en fruitig overal verschijnen was wel een dingetje. Althans voor mij. We maakten lange dagen met veel alcohol en korte nachten. Tom daarentegen had, zo zei hij zelf, nergens last van en verscheen elke dag weer opgetogen en wel op colleges en op de studentenverening. Het bleek dat Tom een grote speed verslaving had. Ik voelde me als beste vriend verplicht om hem hier vanaf te helpen.